Dag 3 | Naar het ziekenhuis

Geplaatst op door

Het wachten in de lobby duurt lang.

Na 5 kwartier wachten (verkeerd afgesproken? Of dacht Boudewijn ‘beter te vroeg dan te laat afspreken met die zussen ..?) in de bloedhete lobby, kwam tot onze verrassing Vriend Vlad ons ophalen. Het was een leuk weerzien en hij reageerde aangenaam verrast op onze Russische begroeting. 
 In de taxi zitten Sue en haar man uit Australië, ook op weg naar het ziekenhuis voor dezelfde behandeling. Na een, toch nog redelijk lange rit (lopend is dit niet te doen), komen we aan in het ziekenhuis.
Het gebouw ziet er aan de buitenkant uit zoals de rest van de hoge gebouwen in de wijk: sober. Aan de gevel is niet te zien of dit het ziekenhuis is.
De deur, die lijkt op een personeelsingang, wordt geopend door een militair in uniform. Binnen is een klein gangetje, zonder bewegwijzering. Ik weet niet goed wat ik hiervan moet denken.
Gelukkig weet Vlad de weg, hij brengt ons naar de juiste verdieping. Daar worden we zeer hartelijk verwelkomd door Anastasia, de assistente van de dokter.

“My friends! Welcome, so nice to see you!”

 e nodigt ons uit te gaan zitten en verontschuldigt zich uitgebreid voor het feit dat we nog ongeveer 20min moeten wachten. ‘It’s a busy day’. 

Vriend Vlad vertrekt richting airport met een Nederlandse dame en haar man. De dame heeft het traject hier in Rusland er net op zitten en ziet er verbazingwekkend goed uit voor iemand die zo’n heftige behandeling achter de rug heeft. Ze vertelt dat Boudewijn hier in heel goede handen is en dat we ons geen zorgen hoeven te maken. Dat ze zich uitstekend voelt, hoeft ze eigenlijk niet toe te lichten, de dame straalt.  Dat geeft ons goede moed.

Dokter Fedorenko, behandelend arts, komt ons alvast een handje geven. Het is een vriendelijk uitziende man die, net als Anastasia, goed Engels spreekt.

Terwijl we wachten komt een patiënt naar buiten die vandaag de behandeling heeft gehad. Ook hij ziet er goed uit. Er ontstaat meteen een groot gevoel van verbroedering tussen de patiënten en hun familie. 

We worden meegenomen naar de kamer waar we duidelijke informatie krijgen van Anastasia. Ze neemt de tijd ons goed te informeren, is zeer behulpzaam, vriendelijk en gastvrij.

Uitleg van Lieve Anastasia

De eenpersoonskamer die ‘Boden’ (zo wordt Boudewijn genoemd door Anastasia) krijgt toegewezen, ziet er goed uit en is voorzien van een douche, toilet, grote koelkast en magnetron. 

De ECG is ‘very good’.

 

Vandaag wordt alleen een ECG gemaakt, welke ‘very good’ is, aldus de verpleegkundige. Morgen moet Boudewijn eerst nuchter blijven en volgen verdere   onderzoeken. Ook voor donderdag staan nog wat tests gepland, waarna we te horen zullen krijgen of Boudewijn sterk genoeg is om de behandeling te kunnen ondergaan.

Chris en ik moeten zien terug te komen naar het hotel. Het liefst voor het donker, omdat we nog geen idee hebben hoe we moeten reizen. We installeren Boudewijn en gaan richting metro. Dat blijkt nog een eind lopen, maar het is druk op straat en de temperatuur en frisse lucht kunnen we goed gebruiken. (Het valt ons op dat het overal erg warm is: in het hotel, ziekenhuis en metro zweten we peentjes. De thermokleding blijft vooralsnog in de koffer. Misschien kunnen we nog ergens zomerkleding scoren.)

Uiteraard rijden Chris en ik de verkeerde kant op met de metro, maar daar zijn we na 1 halte al achter. In de metro raken we in gesprek met een vriendelijk oud dametje en al snel zijn we bij de halte waar we moeten zijn. 

Als we boven komen, staan we recht voor ons hotel. 
Het is raar om zonder Boudewijn het hotel binnen te gaan en allebei moeten we wel even slikken als we denken aan hoe hij nu alleen in het ziekenhuis is. Aan de andere kant weten we ook dat hij nu rust heeft. Eindelijk op zijn bestemming, klaar voor de strijd tegen MS. 
De mensen die we gezien en gesproken hebben geven ons het vertrouwen dat hij in zeer goede handen is en die wetenschap stelt ons wat gerust.
Lieve Bou, als je dit leest: je kunt ons altijd bellen en appen. We zijn dichtbij en als het moet bellen we midden in de nacht de taxi om naar je toe te komen.

мы любим тебя!

завтра!

De lunch staat al klaar voor Boudewijn. Zijn lievelingSeten, maar niet heus. “Maak maar snel een foto, want dit is voor het eerst dat ik rijst eet.”

7 gedachten over “Dag 3 | Naar het ziekenhuis”

  1. Wat een spannende reis tot nu toe al en wat goed geschreven het lijkt wel of ik achter jullie sta en over je schouder mee kijkt. Zet um op daar he x

    Antwoorden ↓

  3. Wij zullen duimen dat alle verdere tests oil ‘very good’ zijn zodat de behandeling kan starten. Veel liefde en sterkte toegewenst.
    Liefst Chantal, Peter, Mats en Nova

    Antwoorden ↓

  4. Wat een prachtig verslag meiden en heel fijn te lezen dat Boudewijn zo vriendelijk is onthaald in het ziekenhuis en moet jullie een goed gevoel geven. Knap gedaan met de metro terug naar het hotel. Nu slapen en morgen weer naar Boudewijn om hem te steunen bij het onderzoek.

    Antwoorden ↓

  5. Zet m op Boudewijn

    Mooi en leuk geschreven meiden!
    Jullie maken wat mee!

    Hoop dat jullie alle drie goed slapen vannacht. Maar na al die positiviteit zou dat goed moeten lukken.

    Antwoorden ↓

  7. Heel “leuk” geschreven.
    En fijn te horen dat iedereen gerust is gesteld, hij boft maar met zulke dames.
    Duimen dat de tests allemaal goed verlopen en Boudewijn snel geholpen kan worden

    Antwoorden ↓

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.