Gisteren is Boudewijn na zijn injectie van 23u gaan slapen. Om 3 uur heeft hij de volgende gehad, maar hier heeft hij weinig van gemerkt. Vanmorgen werd hij om 8 uur wakker; een goede nachtrust dus.
Dr Fedorenko en Anastasia zijn vanmorgen, op hun vrije dag (!) even langs geweest om te vragen hoe het gaat en te bevestigen dat Boudewijn morgenochtend zijn piccline krijgt.
De bijwerking waar Boudewijn het meest last van heeft is rugpijn, de medicatie hiertegen helpt wel.
Al de hele dag ligt de WiFi eruit en het daardoor afgesloten te zijn van de buitenwereld, voelt enerzijds als een handicap, anderzijds is het wel lekker rustig.
Chris en ik gaan in de ochtend eerst even langs de markt in ons ‘Madurodam Kremlin’ naast het hotel. Wat een verschil met maandag: alle kramen zijn gevuld en het is er gezellig druk. Overal kramen met Patroesjka’s in allerlei vormen – zelfs spiderman en minions-, Fabergé-eieren, sieraden, serviezen, klederdracht, bontmutsen en zelfs wapens! Voor we naar Rusland vertrokken, hebben we gehoord dat we hier goed moeten afdingen en dat je, als je slechts de helft van de vraagprijs betaalt, bent afgezet. Met die gedachte in ons achterhoofd, beginnen we de onderhandelingen.
Een vriendelijke marktkoopman vertelt over een evenement waarbij hij koningin Beatrix heeft ontmoet en (toen nog) prins Willem-Alexander met prinses Maxima. Hij weet ons zelfs te paaien met wat Nederlandse woorden.
Wanneer we met een marktkoopvrouw staan te onderhandelen en zij ons een práchtige patroesjka, bestaande uit tien poppetjes waarvan de kleinste zo groot is als een speldenknop, laat zien, wordt Chris lastig gevallen door een dronken man. Ondanks dat de marktvrouw hem een flinke uitbrander geeft, blijft hij volharden in zijn opdringerigheid. Een marktkoopman schiet ons te hulp en duwt de vervelende man een andere richting op. De sociale controle is in ieder geval goed.
De vrouw blijft standvastig wat betreft haar vraagprijs en wij besluiten verder te gaan kijken. Wanneer we voldoende vergelijkend warenonderzoek hebben gedaan, besluiten we uiteindelijk tot koop over te gaan bij een vriendelijke dame. We zijn er van overtuigd dat we nog steeds veel te veel betaald hebben, maar erg blij met de souvenirs voor de kids en een ‘Lucky pencil’ voor Brat Boden.
Overal kramen met Patroesjka’s in allerlei vormen – zelfs spiderman en minions-, Fabergé-eieren, sieraden, serviezen, klederdracht, bontmutsen en zelfs wapens!
Als we bij Boudewijn komen, geeft hij aan dat hij naar zijn matties op de tweede etage wil. Echt goed om te horen! Fijn dat Boudewijn het advies van dr. F. zo goed in zijn oren heeft geknoopt en contact zoekt met zijn ‘lotgenoten’.
Op de tweede verdieping is het gezellig druk. Een jongen die al jaren niet gelopen heeft en sinds een paar dagen uit isolatie is, heeft een paar stappen kunnen lopen. Als ik dit zie, prikken de tranen achter mijn ogen en krijg ik kippenvel.
Boden met twee van zijn matties: André & Hakim
Hakim vertelt dat tijdens zijn tijd in quarantaine de verpleegkundige om 4 uur s nachts de telefoon kwam brengen. Het was dokter Fedorenko om te vragen hoe het ging en of hij de verpleegkundigen moest vragen iets voor hem te doen. We blijven ons verbazen over de -oprechte- betrokkenheid van de arts en zijn assistente, Anastasia.
Na een paar uur gezellig bij elkaar te hebben gezeten met een lach en een traan, wordt het Boudewijn te veel. Hij is erg vermoeid, wil eten, douchen en naar bed.
Op de gang raak ik in gesprek met een Russisch meisje, dat geen woord Engels spreekt. We communiceren via google translate op onze telefoon. Dat dit niet altijd tot betrouwbare vertalingen leidt, blijkt wel als haar telefoon zegt: “ik ben 16 jaar fan”, terwijl ze bedoelt te zeggen dat ze sinds haar 16e MS heeft.
Chris en ik vertrekken met Esther, Barry en de vader van Hakim richting het hotel. Hakims vader neemt ons mee met de tram, waardoor we weer een ander stuk van Moskou zien. De tram rijdt in één stuk door en als we na een rit van ca 20min vlakbij het hotel uitstappen, staan we bij de poort van een prachtig speelpark aan de rand van het besneeuwde bos. Het is een sprookjesachtig gezicht. We lopen een paar meter door de sneeuw en kunnen het niet laten een aantal sneeuwballen naar elkaar te gooien. We drinken nog even een wijntje met Esther, waarna we ons bedje opzoeken. (vandaar dat het Verslag van de Dag een dagje later is geplaatst, извините)
Ingang van de Izmailovomarkt. Het kanon vind ik een mooie symbool voor het gevecht dat Boudewijn hier levert.
He kanjers dat belooft veel goeds als iemand weer wat stapjes kan lopen dat geeft vast een boost aan vertrouwen en kracht om dit alles te doorstaan.
Wat een mooie foto’s ook!!! Zet um opppppp groetjes jolan
Wie gaat dit mooie verslag/ boekwerk vervolgen als jullie daar niet meer bij Bou. zijn? Wanneer zit jullie “””vakantie””” er op?
Weer blij om jullie verslag te lezen, ga straks missen als jullie weer thuis zijn, fijn dat Boudewijn een goede nachtrust heeft gehad en leuk dat hij met z’n lot genoten zit. Het zijn allemaal ontroerden berichten en ook voor jullie. Maak er nog 2 mooie dagen van met elkaar. Lieve groetjes