“Vandaag niet zo…”

Vandaag de laatste dag van de chemo en een kort verslag.

Boudewijn heeft vannacht weer niet zo goed geslapen en was merkbaar meer gespannen toen ik vanmorgen aankwam. Hij lag al aan het infuus, de laatste chemo!

Als eerste kreeg ik zijn nachtreview over het ziekenhuis te horen, die vandaag wat minder positief was dan andere dagen. Net als bij ‘echte’ reviews is het verstandig de extreem slechte en de extreem positieve weg te strepen, zodat je een indruk over het gemiddelde krijgt. Die is nog steeds ruim voldoende heb ik de indruk.

Duidelijk is, dat hoe dichter hij bij het belangrijke moment komt (de terugplaatsing  van de stamcellen en de aansluitende isolatie), hoe meer hij alleen nog maar daar mee bezig is. Ik kon het goed merken aan hem, hij deed zijn uiterste best om ‘aanwezig’ te zijn, maar ik zag hem steeds ‘afdwalen’.

Ik snap dat goed, hoop dat iedereen het wil snappen: er komen onzekere dagen aan, die weliswaar veelbelovend zijn, maar juist daarom krijgen de spanningen de overhand.

Zoals met alles ervaart, verdraagt iedereen het anders en reageert het op een andere manier af, zeker bij MS: er is niet één hetzelfde.

Maar iedereen heeft het recht zich op eigen wijze zijn/haar gevoelens te verwerken en te uiten. De een wordt enthousiast en druk, de ander somber en stil kruipt het liefst helemaal in zichzelf.  Voor buitenstaanders (waaronder ik) is dat soms heel moeilijk, omdat je je niet écht kunt inleven. Wij hebben die rotziekte niet…

Nee, vandaag had Boudewijn niet zijn topdag, zelfs de topper van zijn favoriete Feyenoord kon hem niet boeien, zodat we die maar zijdelings hebben gevolgd via het enthousiaste live-verslag van Vladka. Ook de uiteindelijke winst boeide hem niet echt, nou dan zit hij écht niet in z’n vel…

Morgen een dag ‘rust’ voor het lichaam, hopelijk ook voor de geest.

‘Hey man: we zijn allemaal bij je, in ons hart en in ons hoofd, kop op! De laatste loodjes komen er aan, we willen ze zo graag helpen dragen!’

Pa